Een Engelse tiener van 19 jaar, Zoe Adams, is afgelopen woensdag veroordeeld tot 11,5 jaar gevangenisstraf omdat ze haar vriend meerdere malen met een mens gestoken had tijdens de seks. De vrouw had clowns make-up op haar gezicht toen ze een kussen op het hoofd van haar 17-jarige vriend duwde en hem vijf keer stak, in zijn arm, zijn borst en zijn dij.

19-jarige tiener steekt vriend neer tijdens de seks

Na de steekpartij vond de politie nogal verontrustende foto’s, die op de iPhone van het slachtoffer stonden. Er zat er eentje tussen waarop een bebloede vrouw te zien is met als onderschrift: “moorden is als een zak chips: je kan niet stoppen na er eentje gepleegd te hebben.”

Dat het niet helemaal goed ging in het hoofd van Zoe bleek wel uit een tekstbericht dat de rechter onder ogen kreeg. Daarin had ze geschreven dat: “ik denk niet over mannen na, behalve als ze vastgebonden zijn en dienen als een menselijk offer. Je moet dankbaar zijn dat je daar geen onderdeel van bent.” De 19-jarige tiener deed dit af als een grap en ze melde dat ze zich niets kan herinneren over de steekpartij. De rechter schoof haar verdediging aan de kant en zei dat de gruwelijke en sadistische acties uitgevoerd zijn door iemand die er op gericht was om schade aan te richten. Volgens hem was het een actie met voorbedachte rade gezien de duct tape en het mes dat ze mee de slaapkamer had ingenomen.

Steekpartij met voorbedachte rade

“Je had besloten om je 17-jarige vriend te verwonden of erger“, zei rechter James Adkin. “Ik ben ervan overtuigd dat je onder de drank en drugs zat toen je tot je daad kwam. Het is duidelijk dat je sadistische kant bovenkwam drijven.”

De 17-jarige vriend was een tiener met aspiraties om schrijver van fantasy romans te worden. Hij overleefde de steekpartij, maar hield er levensbedreigende verwondingen en een klaplong aan over. In een statement liet hij weten dat hij er voor de rest van de leven emotionele schade aan heeft overgehouden. Zijn angst voor clowns is hierdoor alleen maar groter geworden. “Ik heb moeite met het feit dat iemand waar ik echt om gaf mij dit aangedaan heeft. Dit speelde veelvuldig door mijn hoofd nadat ik het ziekenhuis had verlaten. Ik heb nu de tijd gehad om erover na te denken en ik ben ervan overtuigd dat ze dit op voorhand beraamd heeft. Het was niet persoonlijk, ze had het toch wel bij iemand gedaan, of ik het nu was of iemand anders. Op een vreemde manier zorgt die gedachte ervoor dat ik er beter mee kan omgaan.“