De schrijfster Robin Rinaldi had na een huwelijk van 17 jaar wel eens de behoefte aan een andere piemel dan die van haar man. Ze wilde als getrouwde vrouw legitiem het bed met andere mannen in kunnen duiken en legde het probleem voor aan haar partner. Die kon zich wel vinden in een jaartje neuken met anderen en stemde toe in een constructie waardoor ze allebei flink de bloemetjes buiten konden zetten.
Een getrouwde vrouw en een open huwelijk
Volgens Rinaldi was de spontaniteit en passie ver te zoeken en hun huwelijk, dus het jaartje sabbatical kwam op een goed moment en het huwelijkse seksleven zou daarna vast weer goed op de rails zitten . De schrijfster zelf was er hard aan toe omdat ze in haar hele leven maar 4 bedpartners heeft gehad. De man en vrouw bedachten drie regels waaraan het jaartje open huwelijk moest voldoen. Neuken met wederzijdse vrienden was uit den boze, verliefdheid was verboden en de seks moest veilig zijn.
Seksdatingsite
Robin ging voortvarend van start in haar zoektocht naar nieuwe bedpartners. Ze plaatste een advertentie op een seksdatingsite waarbij ze zichzelf omschreef als een 44-jarige, hoogopgeleide en aantrekkelijke, vrouw die een open huwelijk heeft. Of er mannen tussen de 35 en 50 jaar waren die haar konden helpen om haar seksualiteit te ontdekken.
Dat laatste bleek het geval te zijn en overigens niet alleen mannen melden zich aan. Robin had seks met 10 mannelijke en twee vrouwelijke partners. Al met al een geslaagd jaartje als het om het neuken ging maar minder geslaagd voor haar huwelijk. De schrijfster werd, ondanks regel 2, verliefd op één van de mannen waarmee zij het bed gedeeld had. In haar boek heet deze goede man Alden.
Verliefd
Nadat ze een jaar los was gegaan kwam ze Alden weer tegen en was er volgens haar geen weg meer terug. Ze was smoorverliefd en heeft ondertussen alweer vijf jaar een monogame relatie met hem. Nog twaalf jaar en dan kijken of er weer een tussenjaar zit aan te komen.
De schrijfster had in ieder geval genoeg stof voor een boek “The Wild Oats Project” die in Nederland onder de naam “Mijn man en mijn minnaars” wordt uitgegeven.
