Professor William J. Peace was bang dat hij nooitj meer seks kon hebben toen hij op zijn 18de verlamd raakte. Een verpleegster zorgde ervoor dat hij weer rustig kon slapen door hem naar een hoogtepunt te pijpen. Hierdoor wist hij dat zijn klokkenspel nog goed functioneerde.

Een professor, een verpleegster en pijpen

Dit verhaal kwam aan het licht omdat de professor zijn verhaal, tot in de intieme details, publiceerde in een medisch tijdschrift van de Northwestern University. Het bestuur van de universiteit was minder blij met het openhartige seksuele relaas en wilde censuur toepassen.

Het stuk in Atrium, het vaktijdschrift van de medische faculteit van de bovengenoemde universiteit in Illinois, Amerika, had een toepasselijke naam “Head Nurses“. Het ging om een themanummer over handicaps en seksualiteit getiteld “Bad Girls“.

In het ziekenhuis waar Peace lag deden, onder de mannelijke patiënten, de verhalen de ronde dat er twee soorten verpleegsters waren die het predikaat “stout” hadden. De ene soort was de zogeheten “piemelpolitie”, jonge en onervaren zusters die de piemel vastpakten en er een katheter in duwden.

Het tweede soort “stoute” verpleegsters was de groep waar het bestuur van de Universiteit nogal opgewonden over raakte, op een niet seksuele manier. Dat waren volgens Peace de “Head Nurses” die de mannelijke patiënten af en toe een pijpbeurt gaven. Hij wilde dolgraag dat ze bij hem ook eens een keer langs zouden komen maar het enige bewijs dat de verpleegsters echt aan orale sex deden was toen hij zag dat een kamergenoot, door een vrouw met de rondingen op de juiste plekken, naar een hoogtepunt werd gepijpt. Peace kreeg er zowaar een stijve piemel van en was blij dat z’n zaakje nog naar behoren werkte.

Pijpbeurt

Een week of twee later viel hem zelf de eer ten deel van een geile pijpbeurt. Hij had ’s nachts in zijn bed geplast, terwijl hij dacht dat hij z’n blaas onder controle had. Om te zorgen dat het schoongemaakt werd belde hij de nachtzuster waarmee hij een goede band had opgebouwd. Die ging aan de slag en kwam weer terug nadat ze alle lakens verschoond had. Peace had ondertussen van de gelegenheid gebruik gemaakt om aan zijn piemel te trekken, om te kijken of hij er leven in kreeg.

De verpleegster begon zich er mee te bemoeien en zei dat hij het harder moest doen om vervolgens de touwtjes in handen te nemen. Ze streelde zijn been en deed nog wat andere erotische dingen met een stijve als resultaat. De professor huilde van geluk dat hij het nog in zich had en kreeg een geile beloning van de “Head Nurse“. Die veegde zijn tranen weg en begon hem te pijpen met een daverend orgasme als gevolg, alleen zonder een ejaculatie. Volgens de verpleegster was dit vrij normaal bij een verlamde man maar dat er niets aan hem mankeerde. Volgens Peace is zijn zoon daar het levende bewijs van.

De professor had de controversie rondom zijn essay wel verwacht maar, en hier komt ie: “hij hield zijn poot stijf” en weigerde ook maar iets aan te passen. De universiteit zag van verdere censuur af maar wil voortaan alle artikelen voor het atrium eerst gelezen hebben voordat ze geplaatst worden.